Zeewier spoelt in enorme hoeveelheden aan. Op Nederlandse recreatiestranden wordt het zeewier ingezameld om vervolgens in de verbrandingsoven te belandden, en dat is zonde! Want de onderwater alleskunner heeft het voordeel dat het geen zoet water, landbouwgrond of chemicaliën nodig heeft om te groeien. Bovendien absorbeert het tijdens de snelle groei veel CO2, waardoor het bijdraagt aan het verminderen van CO2-uitstoot.
Het onderzoek begint met het in kaart brengen van de inputstroom van zeewier, waarbij wordt geanalyseerd welke soorten en hoeveelheden aanspoelen. Vervolgens zal een studie worden uitgevoerd naar de technische haalbaarheid en de verwerkingsmogelijkheden van zeewier. Ten slotte wordt er gekeken naar potentiële afnemers op de markt en hoe zij bijvoorbeeld kleurstoffen en cellulose uit zeewier kunnen benutten. Om uiteindelijk op industriële schaal zeewier te verwerken tot nieuwe grondstof. Het onderzoek naar de mogelijkheden van zeewier, als biobased materiaal markeert een belangrijke stap in de ontwikkeling van duurzame oplossingen binnen de textielindustrie. Met zeewier als veelbelovende grondstof kunnen nieuwe mogelijkheden worden verkend om de impact op het milieu te verminderen en tegelijkertijd innovatie en economische groei te stimuleren.
Dit project wordt mede mogelijk gemaakt door een voucher van InnovationQuarter, een organisatie die innovatieve initiatieven ondersteunt. De proeven met het zeewier zullen naar verwachting nieuwe inzichten opleveren over de haalbaarheid en economische levensvatbaarheid van zeewier als grondstof.
Voor wie geïnteresseerd is in dit project of zelf aan de slag wil met biobased reststromen binnen een organisatie, kan contact opnemen met Antonija Marjanovic, expert biomassa bij Spaak, via a.marjanovic@spaakcs.nl.
